interkosmos

[Mariusz]

to tylko moje słowa
zamglone proste niejasne
jak kropla i kamień
albo ściana przed grochem

chowane z odrobiną magii
na czarną godzinę
nie wzlecą nie zakwitną
w ortalionie vintage

cienkoskóry audiofil
zrozumie inaczej
zgrzytanie zębami o północy
i nie zaśnie

kruche niezniszczalne
bez rozmowy pył na wietrze

[Tomasz Kowalczyk]

Nie jesteśmy jednoznaczni w swoim myśleniu i działaniu - my, ludzie myślący i starający się na tyle obiektywnie, na ile się da, oceniać rzeczywistość. Czasami ulegamy, przez chwilę płyniemy z prądem, ale zawsze starcza siły, aby obrać właściwy kierunek...
Ten wiersz zmusza do myślenia.

Pozdrawiam

[Mariusz]

Dziękuję Tomku za piękny komentarz i opinię o wierszu. Pozdrawiam serdecznie.

[Leon Gutner]

Ten wiersz to taki prosty zamglony i niejasny pył na wietrze.
Lubię te twoje chowania z odrobiną vintage. :)

Z przyjemnością L.G.

[Mariusz]

Tak Leonie, jest tak zakręcony jak autor. Dziękuję za lubienie. Pozdrawiam serdecznie.

[księżycowa]

Ależ wymowna ta ściana przed grochem! Po przeczytaniu całości, cały czas siedzi we mnie ten jeden wers. Wiersz bardzo otwarty. Podoba się Pozdrawiam.

[Krystyna Morawska]

W tym wierszu czuć duszę - wyjątkową.

[Hexe]

Ciekawie piszesz. Ta fraza jest super:...moje słowa
zamglone proste niejasne
jak kropla i kamień... zresztą inne także. Pozdrawiam

[Hanna L.]

Wiersz z każdym kolejnym czytaniem otwiera się coraz bardziej i czaruje
Pozdrawiam

[cortessa]

Z przyjemnością przeczytałam Twój utwór - pięknie napisany, poetycko niezwykle dojrzały...

[Mariusz]

Ogromnie się cieszę, że wiersz się podoba. Z całego serca dziękuję za tak miłe komentarze. Księżycowo, Wilgo, Hexe, Hanno i Cortesso serdecznie pozdrawiam.

[Vesper]

Coraz częściej myślę, że wszystko jest pyłem na wietrze, niezależnie od intencji, starań, rezultatów. Gonimy bez sensu, walczymy o nic, a słowa najczęściej wcale nie opisują tego, co chcieliśmy przekazać. Jesteśmy światem w stanie ciągłej wojny, pełnym sprzeczności. I pół biedy, gdy to rozumiemy, gdy tak jak podmiot liryczny, widzimy ostrzej. Choć to rzadkość, bo jednak bliżej nam do ślepoty, czy też zaślepienia - w takim stanie łatwiej i przyjemniej żyć.
Stąd moje ciągłe porównywanie Twoich tekstów do rozważań mędrca. I dla jasności: to ich zaleta. W tym świecie pełnym ogłupiaczy to miła odmiana. Ten świat na wpół magiczny, na wpół prosty, zwyczajny. Po prostu piękny, bo szczery i Twój :)

[Mariusz]

Dziękuję za piękne słowa Vesper, z pewnością nie będą dla mnie pyłem na wietrze. Pozdrawiam serdecznie.