Forum literackie Ogród Ciszy

to tylko moje słowa
zamglone proste niejasne
jak kropla i kamień
albo ściana przed grochem

chowane z odrobiną magii
na czarną godzinę
nie wzlecą nie zakwitną
w ortalionie vintage

cienkoskóry audiofil
zrozumie inaczej
zgrzytanie zębami o północy
i nie zaśnie

kruche niezniszczalne
bez rozmowy pył na wietrze

Nie jesteśmy jednoznaczni w swoim myśleniu i działaniu - my, ludzie myślący i starający się na tyle obiektywnie, na ile się da, oceniać rzeczywistość. Czasami ulegamy, przez chwilę płyniemy z prądem, ale zawsze starcza siły, aby obrać właściwy kierunek...
Ten wiersz zmusza do myślenia.

Pozdrawiam

Dziękuję Tomku za piękny komentarz i opinię o wierszu. Pozdrawiam serdecznie.

Ten wiersz to taki prosty zamglony i niejasny pył na wietrze.
Lubię te twoje chowania z odrobiną vintage. :)

Z przyjemnością L.G.

Tak Leonie, jest tak zakręcony jak autor. Dziękuję za lubienie. Pozdrawiam serdecznie.

Ależ wymowna ta ściana przed grochem! Po przeczytaniu całości, cały czas siedzi we mnie ten jeden wers. Wiersz bardzo otwarty. Podoba się Pozdrawiam.

W tym wierszu czuć duszę - wyjątkową.

Ciekawie piszesz. Ta fraza jest super:...moje słowa
zamglone proste niejasne
jak kropla i kamień... zresztą inne także. Pozdrawiam

Wiersz z każdym kolejnym czytaniem otwiera się coraz bardziej i czaruje
Pozdrawiam

Z przyjemnością przeczytałam Twój utwór - pięknie napisany, poetycko niezwykle dojrzały...

Ogromnie się cieszę, że wiersz się podoba. Z całego serca dziękuję za tak miłe komentarze. Księżycowo, Wilgo, Hexe, Hanno i Cortesso serdecznie pozdrawiam.

Coraz częściej myślę, że wszystko jest pyłem na wietrze, niezależnie od intencji, starań, rezultatów. Gonimy bez sensu, walczymy o nic, a słowa najczęściej wcale nie opisują tego, co chcieliśmy przekazać. Jesteśmy światem w stanie ciągłej wojny, pełnym sprzeczności. I pół biedy, gdy to rozumiemy, gdy tak jak podmiot liryczny, widzimy ostrzej. Choć to rzadkość, bo jednak bliżej nam do ślepoty, czy też zaślepienia - w takim stanie łatwiej i przyjemniej żyć.
Stąd moje ciągłe porównywanie Twoich tekstów do rozważań mędrca. I dla jasności: to ich zaleta. W tym świecie pełnym ogłupiaczy to miła odmiana. Ten świat na wpół magiczny, na wpół prosty, zwyczajny. Po prostu piękny, bo szczery i Twój :)

Dziękuję za piękne słowa Vesper, z pewnością nie będą dla mnie pyłem na wietrze. Pozdrawiam serdecznie.