nie zdołasz mnie dotknąć

[Vesper]

tak głęboko nie sięga nikt
poza blizny które wiecznie krzyczą
poza krawędź myśli
za nią już tylko
nic

tak szczerze nikt nie potrafi
słowa kłamią
ciału nigdy dość
nasza człowiecza chciwość
nieoswojone żądze
tyle zazwyczaj wystarcza

na chwilę

a tam na samym dnie
płaczę bez końca
skulone zwierzę

[Krystyna Morawska]

Wszystko co ważne rozpięte jest między biegunami. Budowanie nowych przystanków to karkołomne zadanie, ponieważ wszelkie zaszłości niszczą fundamenty. Jednak zawsze czekamy na jutro. Bardzo trudny wiersz - przypomina nasze ludzkie słabości.

[Leon Gutner]

Aż tak głęboko się nie wybieram nawet z powodu tego wiersza który poczytałem przyjemnie bo hm naświetla ?

Z uszanowaniem L.G.

[Małgorzata]

Smutna i prawdziwa konstatacja.

[Hexe]

...krawędź myśli
za nią już tylko
nic.... piękna fraza, zresztą co ja piszę, cały wiersz jest piękny

[Tomasz Kowalczyk]

Przywołałem dwa znaczenia czasownika "dotykać". Trzeba wierzyć, że to tylko szamotanie w klatce, że poza nią jest życie, że można je ciągle jeszcze uratować... Niech bohaterce wiersza starczy siły i wiary!

Pozdrawiam

[Hanna L.]

Odwieczna walka. Nie zawsze wygrywamy, może nawet rzadko, ale ważne, czy ją w ogóle podejmujemy. Ciekawy wiersz
Pozdrawiam

[Mariusz]

Piękny, przejmujący wiersz Vesper. Pomyślałem tak sobie, że gdyby "płaczę" w ostatniej strofie zamienić na "płacze", całość stałaby się bardziej uniwersalna, ale to tylko moje gdybanie. Pozdrawiam serdecznie.

[Marek]

Dobry i pięknie zapisany wiersz, emocjonalny.
Mariusz ma rację .
Pozdrowienie! ):-)