Forum literackie Ogród Ciszy

Hirudo

przed powodzią
słowa zbierałam garściami
mieszkaliśmy na minach
a ludzie rozrzucali
prorocze epitety

woda sięgała do bramy
bulgotało szaleństwo
i egzystencja
nikogo nie wpuszczali
pod glinianą glebę

siadałam nad brzegiem
rwąca woda niosła
trupy i okna na świat
strach płakał kroplami
a później

w przezroczystej tafli
podglądałam wirujący
świat


12.02.2024

Zrobiło się mokro i wodnie.
Dobrze było poczytać takie krople.

Z uszanowaniem L.G.

Dzieciństwo spędziłem nad wodą i często byłem straszony tymi zwierzątkami, kiedy wchodziłem do wody...

Pozdrawiam

Jeśli uznać hirudo za metaforę, to wiersz nabiera zupełnie innego wymiaru. Zatrzymuje.

Sympatyczni poeci: Leo - było bardzo wodnie
Tomek - też tak miałam i dlatego potrafię świetnie pływać, mieszkałam u styku dwóch rzek
Krysia - masz rację tytuł, to metafora Bardzo dziękuję za komentarze i pozdrawiam.