Przebłyski
Moderator: Tomasz Kowalczyk
- Krystyna Morawska
- Posty: 1464
- Rejestracja: czw 04 cze, 2020
- Lokalizacja: Toruń
Dziś poniedziałek. W torbie na ramię
zawsze noszę szkicownik i ołówek.
Kiedy nie ma światła, powstają słowa.
Byle jak upchane nie dadzą radości,
tylko słodko-gorzki zapach,
tak dobrze znajomy.
Wdycham razem z powietrzem.
Teraz wszystko łączy się w całość -
ciemność zaczyna jaśnieć. Znikam
w tym blasku, gdzie czas będzie
zmieniony w stertę liter i obraz.
Ten wiersz zatrzymam dla siebie.
Jest w nim trochę ciepłego bólu,
którego nie chcę nikomu oddać,
gdyż wraca od rzeczy niewidzialnych.
W ciszy dzieje się najwięcej.
zawsze noszę szkicownik i ołówek.
Kiedy nie ma światła, powstają słowa.
Byle jak upchane nie dadzą radości,
tylko słodko-gorzki zapach,
tak dobrze znajomy.
Wdycham razem z powietrzem.
Teraz wszystko łączy się w całość -
ciemność zaczyna jaśnieć. Znikam
w tym blasku, gdzie czas będzie
zmieniony w stertę liter i obraz.
Ten wiersz zatrzymam dla siebie.
Jest w nim trochę ciepłego bólu,
którego nie chcę nikomu oddać,
gdyż wraca od rzeczy niewidzialnych.
W ciszy dzieje się najwięcej.
Ostatnio zmieniony czw 07 mar, 2024 przez Krystyna Morawska, łącznie zmieniany 2 razy.
- żeby sędzia nie zaznał radości w sądzeniu -
- Tomasz Kowalczyk
- Administrator
- Posty: 4464
- Rejestracja: wt 10 cze, 2014
W ciszy dochodzą do głosu myśli: najpierw te pierwszoplanowe, codzienne, później niespodziewane pomysły, które pojawiają się nie wiadomo skąd...
Pozdrawiam
Każdy jest kowalem własnego losu. Nie każdy Kowalczykiem.
- Leon Gutner
- Posty: 7903
- Rejestracja: czw 15 kwie, 2010
- Lokalizacja: Olsztyn
- Kontakt:
Bardzo często tak jest że słowa powstają gdy nie ma światła.
Ileż to wierszy powstało przed zaśnięciem - w ciszy i bez świateł.
To dobrze znajomy wiersz dla Leona.
Z przyjemnością L.G.
Ileż to wierszy powstało przed zaśnięciem - w ciszy i bez świateł.
To dobrze znajomy wiersz dla Leona.
Z przyjemnością L.G.
" Każdy dzień to takie małe życie "
- Krystyna Morawska
- Posty: 1464
- Rejestracja: czw 04 cze, 2020
- Lokalizacja: Toruń
Leo, Tomku - dziękuję za zatrzymanie się i podzielenie refleksjami.
- żeby sędzia nie zaznał radości w sądzeniu -
To chyba kwintesencja tego niezwykle ciekawego wiersza.Krystyna Morawska pisze: ↑czw 07 mar, 2024 Teraz wszystko łączy się w całość -
ciemność zaczyna jaśnieć. Znikam
w tym blasku, gdzie czas będzie
zmieniony w stertę liter i obraz.