Forum literackie Ogród Ciszy

Poprad

noc nie dawała okazji
na tulenie snu
szum potężniejszy
niż tsunami
odbierał słuch
czekaliśmy uczepieni
jak orangutany na Borneo
z myślami ujarzmionymi
przez strach

przed północą
strażnicy z gór
żarzącymi ogniami
rozpraszali ciemność
stąd nie ma ucieczki
dziesiątki potomków
z obłędem w sarnich oczach
posłuszni rozkazom
odpłynęło w nieznane

O świcie słońce
urodziło dziwny świat

13.03.2024

Trudno nie ulec czarowi tej krainy.
Trudno nie uśmiechnąć się i zadumać przy czytaniu.

Obu tych sytuacji Leon doświadczył za sprawą wiersza.
Z uszanowaniem L.G.

Leo - pięknie dziękuję za komentarz. Piszę potworki, bo kiedyś miałam taki cykl życiowych przygód, ale było minęło pozostały tylko strzępy wspomnień. Pozdrawiam

Zadumać? Owszem!

Ciekawy, czytelny, ładnie poprowadzony wiersz. Podoba mi się otwarcie (dwa pierwsze wersy) tak lubię;) Pozdrawiam.

Piękny, ale coś niepokoi mnie w tym wierszu, coś ogromnego co przeraża...

Z przyjemnością odczytałem wrażenia bohaterki powstałe w jednym z jej genius loci.

Pozdrawiam

Tomku, dziękuję i pozdrawiam