Wiersze

Okiem profesjonalisty

 Moderator: Tomasz Kowalczyk

ODPOWIEDZ
Anita
Posty: 216
Rejestracja: śr 19 lut, 2014

Post autor: Anita »

Zagubione talenty

nigdy nie szukaj wśród tłumu talentu
początkiem jego jesteś ty sam

chciałabym zagrać na złotej harfie
przy zachodzie słońca
odegrać główną rolę w filmie o Marylin Monroe
wiersz napisać jak Wisława Szymborska
zaśpiewać o ptaku kolorowym
i zatańczyć tarantellę

z gitarą iść przez życie i grać w blasku ogniska
ku górze wzlecieć na skrzydłach
z wiatrem we włosach

o poranku być kawą z cynamonem
wieczorem białym ptakiem i żółtą muszlą
w czerwonych twoich dłoniach

w świecie zagubionych talentów
zachować własne imię


Niebywała

nie jestem
z podium olimpijskiego

czasami świat różowy nie chce pójść na kompromis
odbierając komfort współczesności
mam coś z Wiśniewskiego
i Kate Winslet

moje oczy to nie czerwone gwiazdy
sporadycznie są
czarną porą roku

czasami dłonie przybierają kolor bieli
a usta gubią się w zieleni

dzisiaj popatrzę
znad niebieskiego stołu

w istocie jestem niebywała



Piekło

słońce nie liczące dziesięciu lat
chce śnić beztrosko
znać baśnie od wczesnego dzieciństwa

ubrane w winy wilkołaka patrzy tajemniczo
spod zielonego oka

drepcze po schodach z aksamitną szarą taśmą
czas patrzący bezlitosnym okiem

zabawka wypadła
przed samym spotkaniem z hałasem
pomiędzy wilkiem
a słońcem miejsce zajęła tama

w oddali obija się o ściany
echo echo płaczącego słońca

żywa materia ujrzała światło dzienne
odjęło wszystkim mowę
zapłakane niemowlę dostało jedzenie
nie z ojcowskiej ręki

przyciśnięty do ścian za zamkniętymi drzwiami
spowiada się z nędznej repliki prawdy
Ostatnio zmieniony czw 17 kwie, 2014 przez Anita, łącznie zmieniany 9 razy.
s. jurkowski
Posty: 0
Rejestracja: śr 12 lut, 2014
Lokalizacja: warszawa

Post autor: s. jurkowski »

Otóż to:

w świecie zagubionych talentów
zachować własne imię

Wiersze są dobre, ale mogą być słabo rozpoznawalne. Ten typ wersyfikacji jest bardzo powszechny. Namawiałbym do zróżnicowania wierszy, umuzycznienia frazy, znalezienia jakiejś własnej formy zapisu. Tego nie da się określić. Po prostu unikać wrażenia monotonii. A ona sie tutaj wkrada, ponieważ wszystkie wiersze mają bardzo podobny zapis. A wtedy to "własne imię" będzie zachowane, bo Autorka jest na dobrej drodze.
Stefan Jurkowski
Anita
Posty: 216
Rejestracja: śr 19 lut, 2014

Post autor: Anita »

Witam serdecznie.Panie Stefanie uskrzydla mnie taka wiadomość.Postaram się poprawić w pisaniu poezji.Tylko nie wiem, co to jest umuzycznienie frazy.Postaram się dowiedzieć coś w tym temacie.Nie wiem jakby brzmiało "zachodzące serce..."?, albo zamiast serca to "zachodzące słońce"?Pozdrawiam.
Ostatnio zmieniony sob 01 mar, 2014 przez Anita, łącznie zmieniany 3 razy.