Forum literackie Ogród Ciszy

Zanim się rozbierzesz do snu,
zatańcz. Choćby z pogrzebaczem,
Księżyc gotowy
do menueta. To jedyne
co nam zostało

po buncie. Może jeszcze
wspomnienia po balladach
rycerskich i niewydolne
wątroby. Tak, panie Stanisławie,
nikt nie poluje na cietrzewie, zwiędły

agresty. I nie wiem, skąd wiem,
że nie będzie lata.

Pełen goryczy tekst, mimo to ma swój urok...
Jak sam Grochowiak, który mnie jednocześnie odpycha i przyciąga.

I jakie to szczęście, że lato jednak jest!