już nie czekam

[Mariusz]

pościeliłaś zapomnianym wierszem
jeszcze przed kolacją
stare biurko ze strychu
wróciło z zatrzaśniętą szufladą
i kusi ciszą

zwykle budzą mnie dzwony
z pobliskiego kościoła
jutro będę czekał na ich dźwięk

nic się nie zmieniło
spacer las i pies
tylko śniadanie smakuje powrotem