Podszepty

[Jan Stanisław Kiczor]

Podszepty

Czuję sobą przemożne zmęczenie,
Wielką niechęć do bycia sam na sam;
Wszystko tylko spraw dawnych jest cieniem,
Źle mi w biegu i źle na popasach.

Czasem jeszcze śnię złudne mniemania:
Że coś mogę, że chcę, że potrafię,
Lecz mizerny jest efekt tych starań
Tylko gruda, zmarzlina i kamień.

Brak jest nieba nad tymi chmurami,
Które całkiem zasnuły mój pokój,
Zszarzał zdobny na meblach aksamit,
Nic nie nęci, nie cieszy nic wzroku.

Coś mi szepcze: już dość lat kalekich;
Lepiej usnąć. I spać poprzez wieki.


.