List do pani Z.

[Jan Stanisław Kiczor]

List do pani Z.

Zwracając się do pani z należną atencją,
Pragnę żal swój wyrazić (choć zdania zbyt suche),
Że uległem bezmyślnie różnym preferencjom,
Rujnując fundamenty wzajemności kruchej.

W taki czas się schowałem, który zgubił sensy
Słów nabrzmiałych pieszczotą, subtelność dotyku,
Gdzie bezradnie pulsował aromat hortensji
A ja nie rozumiałem kląskania słowików.

Stworzyłem taką jesień, którą czuję w sobie,
Więdnie wszystko co mogło rozkwitem zachwycić,
I na własną obronę nawet nic nie powiem;
Trudno zszywać cokolwiek, gdy zbutwiały nici.

Mam jednak tę nadzieję, że wybaczysz błędy
I uwierzysz na nowo rozstawionym krosnom,
Na których nowe wzory prząść będę z bawełny,
By wspólnie nas oplotły z nadchodzącą wiosną.


.