Możliwe, że było to latem

[Jan Stanisław Kiczor]

Możliwe, że było to latem


Z moich letnich wojaży niewiele wynika;
jakiś strzęp retrospekcji pod butelkę wina,
drobny gest przytulenia, monolog w malinach,
wyśniony taniec dziewic w liliowych tunikach.

Oświetlałem zmartwiałe, nagie dekoracje
w pokazach tego czasu którego nie było,
złote rybki czepiałem starym moczykijom
i przypadkiem zwiedziłem kilka marnych hacjend.

Rozpuszczając ciemności zanurzałem oko
w przedświat albo w zaświaty (to już jak kto woli),
i przywłaszczyłem sobie cudzą lekkość bytu.

Poczytałem. Wizjami ujął mnie Nabokov,
sąsiad się dziś dla gości dokładnie ogolił.
Lecz wracając do lata – za dużo w tym mitów.


.