Lamentivo

[Jan Stanisław Kiczor]

Lamentivo

W kształt się źródło wpisało i drżą metafory,
Z partytur wyciekają niezagrane nuty,
Dźwięk zapłakał w bemolach zgarbionych i chorych
Bunt narasta już w spiskach jeszcze nie uknutych.

Na zieleni plam rdzawych coraz większa pewność,
W głębinach się namnaża nowy ród Amfitryt
Sam nie wiem co widziałem, widząc już niejedno
I nic mi nie rozjaśnia wizyta u Pytii.

Cóż powiedzieć, gdy więcej mówić nie potrzeba,
Czego słuchać, gdy muzy giną w bezszeleście,
W pamięci nie potrafię nic znaleźć, odgrzebać…
Patrzy pająk zdziwiony - nie było go wcześniej.


.