Kołysanka z rodziny Adamsów

[Jan Stanisław Kiczor]

Kołysanka z rodziny Adamsów

Spojrzyj tam! drogie dziecię - to leży kadłubek
I rączki ma obcięte, wydłubane oczy,
nóżki są, no bo może były nazbyt grube...
Ktoś go pewnie znienacka okrutnie zaskoczył.

Na nas czas, trzeba przecież powrócić do domu,
Czasu na odpoczynek zostało niewiele,
Jeszcze sznura kawałek trzeba rzucić komuś,
Może w snach cię nawiedzi pogodny wisielec.

Albo jakiś zboczeniec zaczai się w krzakach
Lub sadysta zjeść chciałby młodziutką wątróbkę,
Śpij dziecię, późna pora - choć nie byle jaka;
A jeszcze sprawdzić trzeba, co z tamtym kadłubkiem.

Jutro znowu pójdziemy na mały spacerek...
Śnij słodko, wszak rozrywek nie mamy zbyt wiele.


.