Tak i nie

[Jan Stanisław Kiczor]

Tak i nie

Ktoś czytał tomik wierszy i pytał: To twoje?
Wieloznaczna wątpliwość – cieszyć się, czy płakać?
Zawsze wszelkich sugestii słucham z niepokojem,
Choćby kłuły jak nocleg na zeschłych iglakach.

Moje, bom nieudolnie, jak kostkę Rubika,
Obracał w nowe brzmienia - nieprzebrzmiałe treści,
Ozdobną powierzchowność do wewnątrz przenikał,
Szukając, co swojego mogę w nich pomieścić.

Nie moje w stu procentach, bo gotowe słowa
Znalazłem wśród potocznych, rozpoznanych znaczeń.
Część użyłem, albowiem sens ich potrzebował,
Choć wiem. Ktoś zaraz powie, że można inaczej.


.