Forum literackie Ogród Ciszy

blade kromki nieba ze słońcem
ostrzy mróz jak żniwiarz kosę

zdążysz na świat
urodzić się i niczego nie zrozumieć

wykradasz łapczywie iskry i cienie
z dziecięcym uśmiechem fałszujesz rachunki

jeszcze dziś

wbrew prawu ciążenia
śmiało zabij śmiechem siejących panikę
bo próżnia to brak wódki i śmierć ziemska
a ogień można rozniecić biegnąc na łeb na szyję
po bilet do szczęścia na wysokich obcasach


XII 2009