Świeczka w ciemności

[Krystyna Morawska]

Kiedy niebo rozpadło się
na milion kawałków,
stalowe ptaki stopiły miasto.

Nie wiem, czy można martwym
przedmiotom nadać życie,
ale znalazłam w kieszeni pestkę.
W niej korona i korzeń.

Tyle wystarczy, by odzyskać miejsce
w poszarpanej ziemi, gdzie tylko drzewa
słuchają ptaków. Teraz ja prowadzę wojnę.

Skończę, kiedy palcem przesunę
gwiazdy, i księżyc, i słońce.