Nil desperandum

[Krystyna Morawska]

Kiedy dawne strachy pukają do drzwi,
a cień się powiększa - splatam dłonie.
Delikatna melodia otwiera niebo i słońce.

Tylko wtedy mogę nadawać rzeczom
imiona. Niech przykleją się na stałe
tworząc nowy system. Nie odchodzę
w sen.Wystarczy korekta w programie świata,
a drzewa znowu będą rodziły złote jabłka.

Potrzebowałam wielu dni, by zrozumieć,
że tylko jeden ogrodnik złoci owoce.
Czekam na coś nieprzewidzianego.

Ty wiesz.