Forum literackie Ogród Ciszy

Nebel, wie ein Schleier schneeweiß,
Versteckte der Landschaft Konturen.
Mein Atem immer stiller, schwach,
Machtlos Fensterglas zu berühren.
Darauf erschuf Väterchen Frost,
Damit mein Herz zum Stillstand käme,
Einen scheinbaren Rosenkorb,
Fossiler Palmen Blätter, Stämme,
Zunge des Winters, leblos, kühl,
Gedächtnislücken, Lebens Chiffre.
Vor nahem Tod so sehen wir
Bekannte Welt, groß, unpräzise.


Ilja Erenburg - ***

Белесая, как марля, мгла
Скрывает мира очертанье,
И не растрогает стекла
Мое убогое дыханье.
Изобразил на нем мороз,
Чтоб сердцу биться не хотелось,
Корзины вымышленных роз
И пальм былых окаменелость,
Язык безжизненной зимы
И тайны памяти лоскутной.
Так перед смертью видим мы
Знакомый мир, большой и смутный.



Poruszona tłumaczeniem Liliany pięknego wiersza autorstwa poety Ilia Erenburg („Biaława niczym gaza mgła…”) stworzyłam moją niemiecką wersję. Do tego celu sięgnąłam również po oryginał.
(Nie jestem ani tłumaczką, ani język niemiecki nie jest moim ojczystym.)

W czwartym wersie rozważałam również wersję:
„Zu machtlos um Glas zu berühren.“

Jestem pełen podziwu dla Twojego przekładu, Basiu!

Pozdrawiam

Basiu,
nie znam niemieckiego, ale jeśli germanista i poeta chwali, to znaczy, że jest super!

Gratuluję i pozdrawiam serdecznie

Tomku, dziękuję

Lilu, to dzięki Twojemu tłumaczeniu powstało moje, dziękuję

Pozdrawiam Was poświątecznie.

biedronka basia pisze:Lilu, to dzięki Twojemu tłumaczeniu powstało moje,

Ale to Toja praca, Basiu, i talent.