Forum literackie Ogród Ciszy

Gwiazdy w górze nieruchomo
Wciąż na niebie trwają,
Lat tysięcy tyle na się
Tęsknie spoglądają.

Mają swoją własną mowę
Bogatą, wspaniałą,
Lecz dla rzeszy filologów
Wciąż niezrozumiałą.

Ale ja poznać zdołałem
Wszystkie jej tajniki,
Twarz mej miłej studiowałem
Zamiast gramatyki.


Lyrisches Intermezzo VIII - Heinrich Heine

Es stehen unbeweglich
Die Sterne in der Höh,
Viel tausend Jahr, und schauen
Sich an mit Liebesweh.

Sie sprechen eine Sprache,
Die ist so reich, so schön;
Doch keiner der Philologen
Kann diese Sprache verstehn.

Ich aber hab sie gelernet,
Und ich vergesse sie nicht;
Mir diente als Grammatik
Der Herzallerliebsten Gesicht.

Trafne tłumacznie. Dobrze się czyta
Miło mi, Ulena, że tłumaczysz niemiecką poezję

Witaj, Uleno, w dziale „Przekłady”!

Twój przekład płynnie się czyta, ale uważam, że nad pierwszą zwrotką powinnaś jeszcze popracować.
Niezbyt zgrabnie brzmią pierwsze 3 wersy /1. z 2. jako całość i 3/. Przyjrzyj im się jeszcze.

Ulena pisze: ↑pn 01 mar, 2021 Gwiazdy w górze nieruchomo
Wciąż na niebie trwają,
Lat tysięcy tyle na się
Tęsknie spoglądają.

Ja spróbowałam tak:

Na granacie nieba gwiazdy
Nieruchomo trwają,
Od tysięcy lat na siebie
Tęsknie spoglądają.

Mam nadzieję, że nie czujesz się urażona moją szczerością. Jeśli nie życzysz sobie takich uwag, napisz, nie będę się wtrącać. Ja w ten sposób uczyłam się od innych /i nadal uczę/.
Życzę Ci powodzenia, Liliana


Wróciłam jeszcze - Twój pierwszy wers jest ładny, ale coś trzeba byłoby zrobić z drugim /na niebiesiech trwają?/.

Cudownie się czyta Heinego w oryginale, patrząc w gwieździste niebo.
Zastanawiam się nad rymem gramatycznym "trwają - spoglądają". Rymy czasownikowe tego rodzaju nie brzmią zbyt dobrze. Zakiełkował mi rym "na niebie - na siebie" - przy okazji nie byłby złamany szyk.

Ulena pisze: ↑pn 01 mar, 2021 Lat tysięcy tyle na się

Zawahała mną wytłuszczona fraza ze staropolszczyzny.

Ulena pisze: ↑pn 01 mar, 2021 Mają swoją własną mowę

Usunąłbym jeden z określników z tego wersu. W oryginale, w pierwszym wersie, nie ma żadnego, jest jedynie zaimek nieokreślony.
Najładniejsza trzecia strofa.

Pozdrawiam

Basiu, Tomku, Liliano, dziękuję za przeczytanie tekstu i uwagi.
Wszystkie sugestie są dla mnie bardzo cenne. Pracuję nad przekładem wybranych wierszy Heinego z "Buch der Lieder".
Podaję poprawioną wersję, gdzie starałam się unikać rymów gramatycznych. Oto ona:

Nieruchomo stoją gwiazdy
Na niebie wysoko.
Od tysięcy lat zerkają
Na siebie z tęsknotą.

Mówią językiem miłości
Pełnym czaru, piękna,
Lecz nawet dla filologów
Trudnym do pojęcia.

Tylko ja jeden zgłębiłem
Mowy ich tajniki:
Studiowałem twarz mej miłej
Zamiast gramatyki.


Teraz drugi i czwarty wers mają rymy: wysoko - tęsknotą, piękna-pojęcia, tajniki- gramatyki, nie są dokładne i gramatyczne (tajniki i gramatyki może dokładny, ale l. mnoga rymuje się z pojedyńczą, więc chyba ok.)

Mam nadzieję, że jest lepiej.
Pozdrawiam
Ulena

Wydaje mi się, że ta wersja jest o wiele lepsza niż pierwowzór.

Nie znam niemieckiego, więc w kwestii przekładu się nie wypowiem.
Co do tekstu, wywołał uśmiech na twarzy - wyjątkowe to studia :)

Dziękuję za wizytę na tej uczelni! :)

Tomasz Kowalczyk pisze: ↑śr 03 mar, 2021 Wydaje mi się, że ta wersja jest o wiele lepsza niż pierwowzór.

Dziękuję!