Forum literackie Ogród Ciszy

***
Smutek wciąga w odmęt mnie, jak u szyi kamień.
Czemu dzisiaj każde słowo tak dotkliwie rani?
To w pobliżu wsi taborem stanęli Cyganie,
Niepokoją duszę wieczorami.

Rząd topoli kołysze się w takt.
La-la-la-la-la-la-la-la!
Szarpie duszę cygańskich strun gra.
La-la-la-la-la-la-la-la!

Smutek wrzucę w rzeki nurt, nocy skradnę wdzięki.
Tam na stepie ognisk żar – pójdę na spotkanie.
Duszę i koszulę – ech! – rozerwę na strzępy –
Tylko mi pomóżcie w tym, Cyganie!

Dziś majątek roztrwonię do cna!
La-la-la-la-la-la-la-la!
Niech Cyganka mi śpiewa i gra!
La-la-la-la-la-la-la-la!

Co uśpione w sercu mym, struny znów rozbudzą –
I zarosły zielskiem rów rozlśni się kwiatami!
Dobrzy ludzie zrozumieją, źli niech i obmówią:
Ech, Cyganie, chciałbym zostać z wami!

Nie doczeka się mnie żaden hak!
La-la-la-la-la-la-la-la!
Rozbrzmij, piosnko, i płyń poprzez świat!
La-la-la-la-la-la-la-la!

***

Камнем грусть висит на мне, в омут меня тянет.
Отчего любое слово больно нынче ранит?
Просто где-то рядом встали табором цыгане
И тревожат душу вечерами.

И, как струны, поют тополя.
Ля-ля-ля-ля-ля-ля- ля-ля-ля-ля!
И звенит, как гитара, земля.
Ля-ля-ля-ля-ля-ля- ля-ля-ля-ля!

Утоплю тоску в реке, украду хоть ночь я —
Там в степи костры горят и пламя меня манит.
Душу и рубаху — эх! — растерзаю в клочья,
Только пособите мне, цыгане!

Ох, прогуляю я все до рубля!
Ля-ля-ля-ля, ля-ля, ля-ля-ля-ля!
Пусть поёт мне цыганка, шаля.
Ля-ля-ля-ля, ля-ля, ля-ля-ля-ля!

Всё уснувшее во мне струны вновь разбудят,
Всё поросшее быльём — да расцветёт цветами!
Люди добрые простят, а злые пусть осудят:
Я, цыгане, жить останусь с вами!

Ты меня не дождёшься, петля!
Ля-ля-ля-ля, ля-ля, ля-ля-ля-ля!
Лейся, песня, как дождь на поля!
Ля-ля-ля-ля, ля-ля, ля-ля-ля-ля!

1968

Śpiewa Oleg Pogudin:

Cygańska muzyka na dobry, taneczny nastrój.

Uwielbiam tę piosenkę, Basiu, zwłaszcza w wykonaniu Pogudnia.
Dzięki, że zajrzałaś.:)

Liliana pisze: ↑pn 01 mar, 2021Smutek wrzucę w rzeki nurt, nocy skradnę wdzięki.
Tam na stepie ognisk żar – pójdę na spotkanie.
Duszę i koszulę – ech! – rozerwę na strzępy –
Tylko mi pomóżcie w tym, Cyganie!

Zwłaszcza ta strofa mnie poruszyła...

A wykonanie przepiękne

Cieszę się, Vesper, widząc Cię przy moich przekładach.
Lubię Wysockiego, uwielbiam Pogudina.