Sofia Parnok -***[Daj rękę…]
: śr 24 mar, 2021
***
Daj rękę i idźmy, gdzie grzeszny nasz raj,
niwecząc gruntownie niebiańskie specplany!
To dla nas śród zimy powrócił znów maj,
I w zieleń ubrały się wszystkie polany.
Gdzie kwiat na jabłoni białością się skrzył,
cieniste gałęzie wytchnienie dawały,
gdzie barwne motylki się w locie kochały,
a ziemia pachniała tak słodko, jak ty.
Jesteśmy rok starsze, lecz cóż znaczy to,
że wino stareńkie jest starsze o rok?
Dojrzałość smakuje najmocniej, tak bywa…
Miłości ty moja! Witaj, Ewo siwa!
***
Дай руку, и пойдем в наш грешный рай!..
Наперекор небесным промфинпланам,
Для нас среди зимы вернулся май
И зацвела зеленая поляна,
Где яблоня над нами вся в цвету
Душистые клонила опахала,
И где земля, как ты, благоухала,
И бабочки любились налету...
Мы на год старше, но не все ль равно,—
Старее на год старое вино,
Еще вкусней познаний зрелых яства...
Любовь моя! Седая Ева! Здравствуй!
Sofia Parnok /1885 – 1933/ – rosyjska poetka i tłumaczka
Daj rękę i idźmy, gdzie grzeszny nasz raj,
niwecząc gruntownie niebiańskie specplany!
To dla nas śród zimy powrócił znów maj,
I w zieleń ubrały się wszystkie polany.
Gdzie kwiat na jabłoni białością się skrzył,
cieniste gałęzie wytchnienie dawały,
gdzie barwne motylki się w locie kochały,
a ziemia pachniała tak słodko, jak ty.
Jesteśmy rok starsze, lecz cóż znaczy to,
że wino stareńkie jest starsze o rok?
Dojrzałość smakuje najmocniej, tak bywa…
Miłości ty moja! Witaj, Ewo siwa!
***
Дай руку, и пойдем в наш грешный рай!..
Наперекор небесным промфинпланам,
Для нас среди зимы вернулся май
И зацвела зеленая поляна,
Где яблоня над нами вся в цвету
Душистые клонила опахала,
И где земля, как ты, благоухала,
И бабочки любились налету...
Мы на год старше, но не все ль равно,—
Старее на год старое вино,
Еще вкусней познаний зрелых яства...
Любовь моя! Седая Ева! Здравствуй!
Sofia Parnok /1885 – 1933/ – rosyjska poetka i tłumaczka
