Forum literackie Ogród Ciszy

Tkliwość

Siódma. Błysk ostatni
Rzucał wczesny zmierzch.
Z ulic na firanki
Wstępowała czerń.

Ludzie – manekiny,
Tylko miłość dłoń
Na oślep prowadzi
Poprzez Ziemi krąg.

Serce pod jej dłonią
Uderza jak młot,
Ucieczka i pogoń,
I trzepot, i wzlot.

Uczucie na wolność
Z całych sił się rwie,
Jak koń, co chomąto
ciasne zrzucić chce.

Нежность

Ослепляя блеском,
Вечерело в семь.
С улиц к занавескам
Подступала темь.

Люди — манекены,
Только страсть с тоской
Водит по Вселенной
Шарящей рукой.

Сердце под ладонью
Дрожью выдает
Бегство и погоню,
Трепет и полет.

Чувству на свободе
Вольно налегке,
Точно рвет поводья
Лошадь в мундштуке.

1928 г

Cieszę się, że znowu mogę czytać Twoje świetne przekłady.

A ja się cieszę z Twojej obecności pod moimi przekładami, cortesso, i bardzo za nią dziękuję.

Ach, te uczucia... Są w nas darem i przekleństwem.

Zaczynałam się niepokoić Twoją nieobecnością... Dobrze, że jesteś, Liliano

Witaj, Vesper!
Milo, że zauważyłaś moją nieobecność. Mialam problemy z logowaniem, w końcu zarejestrowalam się jako Liliana1.
Bardzo dziękuję za komentarz i pozdrawiam Cię serdecznie

Piękne to...
Pozdrawiam:)

Ilona Rutkowska pisze: ↑śr 29 wrz, 2021 Piękne to...
Pozdrawiam:)

Bardzo dziękuję, Ilono. I witam w Ogrodzie, bo chyba pierwszy raz Cię widzę.