Forum literackie Ogród Ciszy

***

Ach, jaka noc! Ach, jaka cisza!
W radosnym uniesieniu przysiadł
Ponad stolicą krąg księżyca.
Wysoko w górze gwiazda płonie
Różowym i zielonym ogniem,
A my oboje w ciemnym oknie –
Milczenia beztroskiego spokój,
Jakby nie było wojny wokół –
Wsłuchani w pieśń odwieczną Ziemi,
Po kres ze szczęściem zaręczeni.

II wersja

Ach, jaka noc! Ach, jaka cisza!
Nad śpiącym miastem krąg księżyca
Odświętnie i radośnie błyszczy.
W oddali gwiazda krzesze iskry
siwe, różowe i zielone.
Przy ciemnym oknie my oboje -
Milczenia radosnego spokój,
Jakby nie bylo wojny wokół -
Wsluchani w pieśń odwieczną Ziemi,
Po kres ze szczęściem zaręczeni.

Jurij Władimirowicz Mandelsztam - rosyjski poeta i krytyk literacki – ur. 1908 r w Moskwie, zm.1943 r w Jaworznie (filia hitlerowskiego obozu koncentracyjnego Auschwitz)

***

Какая ночь! Какая тишина!
Над спящею столицею луна
Торжественною радостью сияет.
Вдали звезда неясная мерцает
Зеленым, синим, розовым огнем.
И мы у темного окна, вдвоем,
В торжественном спокойствии молчанья –
Как будто нет ни горя, ни войны –
Внимаем вечной песне мирозданья,
Блаженству без конца обручены.

Chwyta za serce ten tekst! Nawet nie umiem sobie wyobrazić tego okna, wojny, świadomości wszechobecnej śmierci... A jednak człowiek zawsze szuka piękna, próbuje trwać nawet w najkoszmarniejszym świecie...
Dziękuję za ten przekład

To ja jestem Ci wdzięczna, ż czytasz i komentujesz.
Co do wiersza - i na mnie zrobił duże wrażenie, również fakt, że poeta zmarl na naszej ziemi.
P
Dziękuję i ozdrawiam serdecznie

"A jednak..." jak napisała Vesper
Cieszę się , że robisz, to co robisz, Liliano:)
i dziękuję

Mam wrażenie, że napisałaś wiersz we własnym stylu i własnej stylistyce oparty na wierszu Jurija W. Mandelsztama ale najczęściej temu wierszowi zaprzeczający. Nie jest moją sprawą sądzenie. To po prostu Twój wiersz i pewnie znajdzie zwolenników.

Moja propozycja polskiej wersji tego wiersza Jurija W. Mandelsztama:

Co za noc! Co za cisza!
Nad śpiącą stolicą księżyc
Dostojną radością jaśnieje.
W oddali niejasna gwiazda migoce
Zielonym, niebieskim, różowym płomieniem.
I my przy ciemnym oknie, we dwoje,
W uroczystym spokoju milczenia -
Jakby nie było ni smutku, ni wojny -
Oddani wiecznej pieśni biegu świata,
Z błogością na zawsze zaręczeni.

Ilona Rutkowska pisze: ↑śr 29 wrz, 2021 "A jednak..." jak napisała Vesper
Cieszę się , że robisz, to co robisz, Liliano:)
i dziękuję

A ja się cieszę, że zajrzałaś do moich przekładów.
Dziekuję i pozdrawiam

Margot pisze: ↑sob 02 paź, 2021 Mam wrażenie, że napisałaś wiersz we własnym stylu i własnej stylistyce oparty na wierszu Jurija W. Mandelsztama ale najczęściej temu wierszowi zaprzeczający.

Różne są zdania na temat przekładania wierszy. Jedni uważają, że należy trzymać się jak najdokładniej treści, inni, że można sobie pozwolić na pewne odstępstwa w imię rytmu, rymu itd. Ja staram się nie odbiegać od treści, ale muszę też zwracać uwagę na formę. Jeśli wiersz jest regularny, ma określony rytm, stałą ilość zgłosek, to tak powinien wyglądać w przekładzie. Można przełożyć słowo w słowo, ale czy wiersz będzie zgrabny, czy będzie tak płynąć jak oryginał? Na to musi sobie odpowiedzieć sam tłumacz i postąpić tak, jak uzna za stosowne.
Co do słowa „Mирозданьe” – znaczy „Wszechświat”, ja zmieniłam na „Ziemię”, bo wszechświat psuł mi rytm. Mogłam tak: „Wsłuchani w wieczną Wszechświata pieśń,
ze szczęściem zaręczeni po kres”, ale rytm byłby zaburzony.
Блаженствo to również rozkosz, szczęście, szczęśliwość. Ja wybrałam szczęście.

Margot pisze: ↑sob 02 paź, 2021 Mam wrażenie, że napisałaś wiersz we własnym stylu i własnej stylistyce oparty na wierszu Jurija W. Mandelsztama ale najczęściej temu wierszowi zaprzeczający. Nie jest moją sprawą sądzenie. To po prostu Twój wiersz i pewnie znajdzie zwolenników.

Liliana odpowiedziała Ci, Margot, z właściwą sobie kulturą i zdawałoby się, że wszystko jest w porządku, bo przecież na "Ogrodzie Ciszy" można - a nawet trzeba - krytykować wiersze. Pod warunkiem jednak, że jest to krytyka ubogacająca autora i czytelników.
Liliana jest wybitną tłumaczką z języka rosyjskiego. Jej przekłady komentują i oceniają równie wybitni zajmujący się tłumaczeniem literatury z tego języka.
Nie trzeba wystawiać się na śmieszność próbą zaistnienia - tym razem w "Przekładach". Dokonaj analizy językoznawczej przekładów Liliany. Jeżeli potrafisz... Podyskutuj z Lilianą o jej przekładach w sposób merytoryczny. Spróbuj dotrzymać jej kroku swoją wiedzą.
Ale przedtem poczytaj sobie jakiś podręcznik o przekładzie literackim...

Pozdrawiam

Znakomity przekład, Liliano!

cortessa pisze: ↑wt 12 paź, 2021 Znakomity przekład, Liliano!

Serdecznie dziękuję, cortesso.

Czytam Lilu, podziwiam.
Masz już ogromne doświadczenie jako tłumaczka literacka.
Pracujesz systematycznie w tej dziedzinie, to czuć w odbiorze Twoich tłumaczeń.

Podzielam Twoje zdanie co do tłumaczeń wierszy regularnych, form klasycznych, wierszy rymowanych.
Staram się również w moich skromnych tłumaczeniach zachować formę oryginału oraz wdobyć treść przekazu.

Pozdrawiam serdecznie

Ogromnie poruszający wiersz...

Lilu, dziękuję Ci za jego przekład.

biedronka basia pisze: ↑pn 18 paź, 2021
Czytam Lilu, podziwiam.
Masz już ogromne doświadczenie jako tłumaczka literacka.
Pracujesz systematycznie w tej dziedzinie, to czuć w odbiorze Twoich tłumaczeń.

Podzielam Twoje zdanie co do tłumaczeń wierszy regularnych, form klasycznych, wierszy rymowanych.
Staram się również w moich skromnych tłumaczeniach zachować formę oryginału oraz wydobyć treść przekazu.

Pozdrawiam serdecznie

Dziękuję, Basiu, za opinię i dobre słowa. Ja biorę pod uwagę wszystkie komentarze
- i te krytyczne również, bo w ten sposób się uczę, ale muszą one być rzeczowe. Niestety, nie zawsze takimi są.
Serdecznie Cię pozdrawiam.

felicja pisze: ↑pt 22 paź, 2021 Ogromnie poruszający wiersz...

Lilu, dziękuję Ci za jego przekład.

To ja dziękuję, że do mnie zaglądasz, felicjo. Serdeczności