Nikołaj Gumilow – WIECZÓR
Moderator: Tomasz Kowalczyk
WIECZÓR
Kolejny z niepotrzebnych dni,
Wspaniały i tak nieprzydatny!
Przyjdź, pieszczotliwy cieniu, przyjdź,
I niespokojną duszę skryj
W perłowych fałdach swojej szaty.
I przyszedł cień… przegania precz
Złowieszcze ptaki – moje smutki,
O, władcza nocy, uwierz mi,
Że zwycięskiego kroku twych
Sandałów nigdy nikt nie stłumi.
Z gwiazd taka cisza sączy się,
Jaśnieje księżyc – twój napięstek,
I znów mi dana jest we śnie
Ta Ziemi Obiecanej część –
Już dawno opłakane szczęście.
ВЕЧЕР
Ещё один ненужный день,
Великолепный и ненужный!
Приди, ласкающая тень,
И душу смутную одень
Своею ризою жемчужной.
И ты пришла… ты гонишь прочь
Зловещих птиц — мои печали.
О, повелительница ночь,
Никто не в силах превозмочь
Победный шаг твоих сандалий!
От звёзд слетает тишина,
Блестит луна — твоё запястье,
И мне во сне опять дана
Обетованная страна —
Давно оплаканное счастье.
1908 г
Nikołaj Gumilow (1886 -1921) – rosyjski poeta Srebrnego Wieku, współtwórca akmeizmu, prozaik, dramaturg, tłumacz, krytyk literacki. Pierwszy mąż Anny Achmatowej. Stracony za rzekomy udział w spisku antypaństwowym.
Kolejny z niepotrzebnych dni,
Wspaniały i tak nieprzydatny!
Przyjdź, pieszczotliwy cieniu, przyjdź,
I niespokojną duszę skryj
W perłowych fałdach swojej szaty.
I przyszedł cień… przegania precz
Złowieszcze ptaki – moje smutki,
O, władcza nocy, uwierz mi,
Że zwycięskiego kroku twych
Sandałów nigdy nikt nie stłumi.
Z gwiazd taka cisza sączy się,
Jaśnieje księżyc – twój napięstek,
I znów mi dana jest we śnie
Ta Ziemi Obiecanej część –
Już dawno opłakane szczęście.
ВЕЧЕР
Ещё один ненужный день,
Великолепный и ненужный!
Приди, ласкающая тень,
И душу смутную одень
Своею ризою жемчужной.
И ты пришла… ты гонишь прочь
Зловещих птиц — мои печали.
О, повелительница ночь,
Никто не в силах превозмочь
Победный шаг твоих сандалий!
От звёзд слетает тишина,
Блестит луна — твоё запястье,
И мне во сне опять дана
Обетованная страна —
Давно оплаканное счастье.
1908 г
Nikołaj Gumilow (1886 -1921) – rosyjski poeta Srebrnego Wieku, współtwórca akmeizmu, prozaik, dramaturg, tłumacz, krytyk literacki. Pierwszy mąż Anny Achmatowej. Stracony za rzekomy udział w spisku antypaństwowym.
wiem, że nic nie wiem, ale staram się dowiedzieć,