Obdukcja

[Latima]

Obmacywacze wszelakiej maści
nareszcie dotrą do głęboko skrywanego
wnętrza i po supłach jelit poznają
mój strach, miłość, wszechobecny stres.
Spojrzą wprawnym okiem na stopy,
policzą ucieczki. Może nawet zrobią
maskę pośmiertną, aby nareszcie zdjąć
pocałunek nikomu już niepotrzebny.

Na kilka zbędnych chwil zostaną
postawione pytania o przyczyny
i skutki. Odpowiedzi zmieszczą się
obok nowych numerów telefonu.

Z wiosennym powietrzem ziemia
ujawni całkowitą obojętność
na straty, załamania i skaczących
z ostatniego piętra. Zastępy ciekawskich
z równą pasją będą kryć się za firankami,
uczestnicząc w obdukcji nieprzystosowanego.