Forum literackie Ogród Ciszy

kobieto - inaczej mówiąc - adamowe żebro
w kształcie męskiej wyobraźni
piękna
- z pagórkami wzniesionymi ponad
- z gładkim płaskowzgórzem
i lekko uniesioną łodzią na fali

by widziano cię z oddali jako brzozę smukłą
jako potok rwący

masz czułość w piernikowym sercu
żeby w piersi tłukła
z tęsknicą jak nigdy dotąd...

kiedy Adam pożyteczne i szlachetne wykonuje
dzieło
TY - czekaj przy oknie z ciepłą zupą

i także wtedy gdy wraca
zamroczony szczęściem z inną

masz być przysłowiową blondynką

nie pytaj o nic

bo przecież On cię stworzył
na obraz i podobieństwo nieswoje

lecz...
dla siebie