podszyci lękiem nie noszą różowych okularów
Moderator: Tomasz Kowalczyk
-
- Posty: 832
- Rejestracja: ndz 14 lut, 2016
chodź opowiem ci o dłoniach
potrafią ogrzać
mroźne bieguny nie są rzadkością
pchają się przez zamknięte okna
wtedy ciało przechodzi w szkło
pełne arktycznego chłodu trafia
prosto w ręce gdzie tyle o tobie
we mnie drżą wszystkie te szyby
na twojej skórze utrwalam ślad
chucham w najczulsze miejsca
niedomknięte przybliżają strach
czułość nazywasz strachem
boisz się że gdy cię dotknę
poczujesz ten piekący niedosyt
potrafią ogrzać
mroźne bieguny nie są rzadkością
pchają się przez zamknięte okna
wtedy ciało przechodzi w szkło
pełne arktycznego chłodu trafia
prosto w ręce gdzie tyle o tobie
we mnie drżą wszystkie te szyby
na twojej skórze utrwalam ślad
chucham w najczulsze miejsca
niedomknięte przybliżają strach
czułość nazywasz strachem
boisz się że gdy cię dotknę
poczujesz ten piekący niedosyt
"Każdy człowiek jest jak księżyc. Ma swoją drugą stronę, której nie pokazuje nikomu"
- Tomasz Kowalczyk
- Administrator
- Posty: 4462
- Rejestracja: wt 10 cze, 2014
Co tu zrobić, żeby (chcieć) się zrozumieć, żeby nazywać najprostsze odruchy po imieniu. Prawo naturalne będzie zawsze jedynym wzorem, ale jednak dziś obowiązują jego interpretacje, a więc lęk wobec prostoty...
Piękny wiersz!
Pozdrawiam
Piękny wiersz!
Pozdrawiam
Każdy jest kowalem własnego losu. Nie każdy Kowalczykiem.
- Leon Gutner
- Posty: 7899
- Rejestracja: czw 15 kwie, 2010
- Lokalizacja: Olsztyn
- Kontakt:
Ładnie.
Najładniejsze to ciało co przechodzi w szkło .
Z przyjemnością L.G.
Najładniejsze to ciało co przechodzi w szkło .
Z przyjemnością L.G.
" Każdy dzień to takie małe życie "
- Krystyna Morawska
- Posty: 1458
- Rejestracja: czw 04 cze, 2020
- Lokalizacja: Toruń
Dziękuję za wiersz - piękną lekcję czułości
- żeby sędzia nie zaznał radości w sądzeniu -
-
- Posty: 832
- Rejestracja: ndz 14 lut, 2016
Dziękuję wszystkim za ślad pod wierszem. Pozdrawiam.
"Każdy człowiek jest jak księżyc. Ma swoją drugą stronę, której nie pokazuje nikomu"
-
- Posty: 1106
- Rejestracja: wt 24 sty, 2012
- Lokalizacja: lubelskie
- Kontakt:
Podkreślony wers według mnie jest zbędny - to (czyli "czułość") wynika z wersów wcześniejszych i następnych, a więc to powtórzenie znaczenia, a poza tym powtarza się słowo "strach" i, mimo ze może zamierzone, to nie sprawia wrażenia celowego wzmocnienia.księżycowa pisze: ↑pn 14 cze, 2021 chucham w najczulsze miejsca
niedomknięte przybliżają strach
czułość nazywasz strachem
boisz się że gdy cię dotknę
poczujesz ten piekący niedosyt
Poza tym wiersz bardzo mi się podoba, a zwłaszcza wers "wtedy ciało przechodzi w szkło".
Pozdrawiam
_
-
- Posty: 832
- Rejestracja: ndz 14 lut, 2016
Hanno, Maybe, dziękuję za ślad.
Doroto, bardzo dobrze dojrzałaś, to co ja sobie bardzo dokładnie przemyślałam. Cały wiersz mówi o czułości i strachu przed nią, więc poniekąd masz rację. Często mniej znaczy więcej, ale w tym przypadku, w moim odbiorze (nie upieram się że mam rację) chciałam, aby więcej znaczyło dokładnie tyle, ile znaczy i dlatego zdecydowałam się na wzmocnienie przekazu dosadnie podkreślając lęk przed bliskością powtórzeniem tego, co powyżej z naciskiem na strach. Długo myślałam, czy nie zakończyć dystychem, tak jak zaczęłam, ale jakoś mi to spłyca emocje. Dziękuję, że zechciałaś przedstawić swoje stanowisko, doceniam. Pozdrawiam.
Doroto, bardzo dobrze dojrzałaś, to co ja sobie bardzo dokładnie przemyślałam. Cały wiersz mówi o czułości i strachu przed nią, więc poniekąd masz rację. Często mniej znaczy więcej, ale w tym przypadku, w moim odbiorze (nie upieram się że mam rację) chciałam, aby więcej znaczyło dokładnie tyle, ile znaczy i dlatego zdecydowałam się na wzmocnienie przekazu dosadnie podkreślając lęk przed bliskością powtórzeniem tego, co powyżej z naciskiem na strach. Długo myślałam, czy nie zakończyć dystychem, tak jak zaczęłam, ale jakoś mi to spłyca emocje. Dziękuję, że zechciałaś przedstawić swoje stanowisko, doceniam. Pozdrawiam.
"Każdy człowiek jest jak księżyc. Ma swoją drugą stronę, której nie pokazuje nikomu"
- Wiesława Ptaszyk
- Posty: 2007
- Rejestracja: śr 06 lip, 2016
- Lokalizacja: Nowy Tomyśl
Pięknie zobrazowałaś uczucia,lęk przed okazaniem czułości, nosi go wielu z nas
Jest taki lęk, który zostaje w człowieku na zawsze. Budzi nocami i żadna miłość go nie uciszy. Są takie opowieści o dłoniach, których chciałoby się nie znać, nie pamiętać. I jest pragnienie czułości, które nigdy się nie spełni.
Wiem, że w zupełnie innym kontekście niż poprzednicy, ale nic na to nie poradzę...
Poruszający tekst! Podsuwa tyle obrazów, wywołuje tyle odczuć...
Boleśnie piękny
Wiem, że w zupełnie innym kontekście niż poprzednicy, ale nic na to nie poradzę...
Poruszający tekst! Podsuwa tyle obrazów, wywołuje tyle odczuć...
Boleśnie piękny