w jej oczach

[Mariusz]

to chyba nie moje miejsce
piękno tak bezdźwięczne
jak kłos na wietrze

jednak słucha moich myśli
złodzieja i ofiary
przy jednym konfesjonale

[Leon Gutner]

Cóż - tylko jedno zastrzeżenie do linijek powyżej. Tak ładnie zapisana myśl i chwila, zdecydowanie wymaga rozwinięcia, czyli mówiąc zwięźle - mało mi.

Pozdrawiam L.G.

[Mariusz]

Rozumiem cię Leonie, lecz przedłużanie opisu takich chwil nie zawsze wychodzi im na dobre. Dziękuję za chwilę przy wierszu i również pozdrawiam.

[mysia]

Konfesyjnie w puencie Jakby kata i jego ofiarę położyć u stóp baranka

[Mariusz]

Dziękuję Mysiu za spojrzenie z tej strony na wiersz. Pozdrawiam

[Tomasz Kowalczyk]

Spodobał mi się Twój wiersz, a w szczególności porównanie z pierwszej strofy.

Pozdrawiam

[Mariusz]

Cieszę się, że wiersz Ci się podoba Tomku. Dziękuję za czytanie i komentarz. Pozdrawiam serdecznie.

[Vesper]

Piękny, pełen wrażliwości tekst. Wieloznaczny, dlatego myśli biegną w kilku kierunkach... Jednak jednego jestem pewna: tak przemawia tylko Miłość.

Pozdrawiam, Mariuszu

[ćma]

Ważne, żeby znaleźć to miejsce, które nas wysłucha i zachwyci swym pięknem. Pozdrowienia

[Mariusz]

Tak właśnie jest Vesper. Dziękuję za piękne słowa.
Ćmo, każdy ma takie miejsce w sercu. Dziękuję za chwile z wierszem.
Pozdrawiam Was serdecznie.

[Dorota Chołody]

piękno tak bezdźwięczne
jak kłos na wietrze

Najbardziej ujął mnie ten fragment

To jest to, co bardzo cenię, Mariuszu, czyli minimalizm w słowach, a bogactwo w emocjach i obrazach.
Piękny wiersz!
Pozdrawiam

_

[Mariusz]

Dziękuję Doroto za piękne słowa i pozdrawiam serdecznie.